Rajam Krishnan was a prominent feminist Tamil writer from Tamil Nadu, India. She is known for her well-researched social novels that depicted the lives of marginalized communities such as poor farmers, salt pan workers, small-time criminals, jungle dacoits, under-trial prisoners, and female laborers – groups that were often overlooked in modern Tamil literature.
Some key points about Rajam Krishnan and her novel “Vanadeviyin Mainthargal
Rajam Krishnan’s Background
- She was born in Musiri, Tiruchirapalli district, and had very little formal education, being largely self-taught.
- She started publishing her works in her twenties and went on to write over 80 books, including 40 novels, 20 plays, 2 biographies, and numerous short stories.
- In addition to her writing, she was also a translator of Malayalam literature into Tamil.
Vanadeviyin Mainthargal
- This novel is considered one of Rajam Krishnan’s most acclaimed works, for which she was awarded the Sahitya Akademi Award for Tamil in 1973.
- The novel explores themes of gender, power, and social injustice through the lens of the Ramayana epic, questioning the actions and motivations of characters like Rama and Sita.
- It delves into complex issues such as the concept of “honor” and how it is used to subjugate women, as well as the broader societal structures that enable such oppression.
Overall, Rajam Krishnan’s “Vanadeviyin Mainthargal” is regarded as a pioneering work of feminist Tamil literature that challenged traditional narratives and brought attention to the lived experiences of marginalized communities.
ராஜம் கிருஷ்ணனின் நாவல் “வனதேவியின் மைந்தர்கள்” சீதை உயிர்க்குலத்தை வாழ வைக்கும் செல்வி. அஹிம்சை வடிவானவள். இராமன் வனமேகும் போது வில்லும் அம்பும் கொண்டு வருவது எதற்கு என்று வினவிய பெருமாட்டி1. இவள் தன் மவுனத்தால் இராமனைத் தலைகுனியச் செய்கிறாள்.
அஹிம்சையின் ஆற்றல் சொல்லற்கரியதாகும். கடப்பாரைக்கு நெக்குவிடாத பாறையும் பசுமரத்து வேருக்குப் பிளவு படும் அன்றோ?
சீதையின் ஆற்றல் ஆரவாரமற்றது.
அது ஆழத்தில் பாய்ந்து தீமையைச் சுட்டெரிக்கவல்லது. என் சீதை இத்தகைய ஆற்றலை அகத்தே கொண்டு வனத்தையே அன்பு மயமாக ஆளுகை செய்யும் தாய்.
அவள் பூமிக்குள் செல்லவில்லை. அவள் மைந்தர்களும் அரசன் பின் செல்லவில்லை. இந்தப் புனைவு ஏற்கெனவே நிலை நிறுத்தப்பட்ட பிம்பம்.